نقدی بر محتوای ی، اجتماعی فیلم اسپانیایی پِلَتفُرم

بقلم ابوالفضل بابادی شوراب
۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۹

پلتفرم یا سکو فیلمی اسپانیایی ساخته گالدر گازتلو اوروتیا در سال ۲۰۱۹ میلادی می باشد، این فیلم تمثیلی از زندگی انسان امروزی که در چنبره سرمایه داری و مدیریت جهانی قرار گرفته، می باشد.

لیبرالیسمی که به بهانه دفاع از فردیت انسانی، به تحقیر و نابودی اندک حس همبستگی میان انسان ها می پردازد، تا به این طریق و نهادینه کردن تکروی و منفعت طلبی و جلوگیری از همکاری بین انسانی در جوامع، بهتر بتوانند آنها را کنترل کنند و سازنده فیلم بدون کوچکترین اضافه گویی، توانسته به خوبی آن را به نمایش بگذارد.

قهرمان داستان اما روشنفکری است که تنها چیزی که همراه خود دارد کتاب دن کیشوت اثر سروانتس است، یکی از بهترین کتاب های اسپانیایی که نماد عدالت طلبی و مبارزه با تبعیض طبقاتی است.

فیلم رگه های سوسیالیستی قوی دارد و به ترویج باورهای چپ نو و مکتب فرانکفورت می پردازد، مثال آن بحث تبلیغ انواع چاقو در تلویزیون است.

مکتب فرانکفورت معتقد است فلسفله شکل گیری تلویزیون و تولیدات رسانه ایی برای سرگرم کردن و ایجاد نیازهای کاذب مردم در جهت منافع شرکت های بزرگ و چند ملیتی(و برای کنترل مردم جامعه)بوده است.

سازنده فیلم آرزوی آن دارد که روزی انسان ها به یک وحدت و همبستگی برسند و به اندازه نیازشان از جهان برداشت کنند و برای دیگران و نسل های بعد نیز چیزی باقی گذارند تا آنها نیز بتوانند به ادامه زندگی امیدوار باشند.

نقطه اوج فیلم اما پیامی است که روشنفکر به مدیریت پلتفرم که نمادی از مدیریت جهانی امروز می باشد، مخابره می کند، پیامی که پرده از تناقض میان چیزی که مدیریت پلتفرم مدعای اجرای آن دارد و فاجعه ایی که در واقع در پلتفرم اجرا شده، بر می دارد.

نتیجتا محتمل است که سازنده فیلم قصد داشته که مخاطب با فهم پارامترهای حساسیت نو هربرت مارکوزه، دنیا را بنگرد و‌ با کشف تناقض های جهانی سازی لیبرال سرمایه داری، به کشف زوایای جدیدی از نقاط ضعف این مدیریت ضد انسانی اقدام نموده و هر فردی پیام خودش را به نظم نوین انسان برافکن جهانی، مخابره نماید.

با سلام در صورت صلاحدید و تمایل، یادداشت فوق را در شبکه های اجتماعی، به اشتراک بگذارید